Tarevci su prije rata bili među nekoliko najnaprednijih, ekonomski najorganizovanijh i urbano najuređenijh Mjesnih zajednica opštine Modriča.
Naselje je brojalo preko 3.000 stanovnika organizovanih u 738 domaćinstava.
Tarevci su danas potpuno neka druga priča.
Naselje Tarevci najvjerovatnije je dobilo ime po turskoj kovačnici novca – tarafani, od koje se ostaci temelja i danas nalaze na lokalitetu Kula na istočnoj padini prema rijeci Dusi.
Nekad je naselje bilo u ravničarskom dijelu, sjeverno u odnosu na sadašnje stanje, na širem lokalitetu Saračevac.
Danas su Tarevci smješteni na jednom od poslednjih obronaka planine Trebava koji se blago padajući dalje granaju u tri ogranka koji se stapaju sa posavskom ravnicom, na sjevernoj strani na putu Modriča – Doboj a na južnoj strani prosto uranjajući u Modriču.
Put i pruga Modriča-Doboj kao saobraćajna žila kucavica su prirodna granica između brežuljkastog dijela, na kojem je smješteno naselje i tarevačkog polja, nekad modričke žitnice a danas nedovršenog Novog naselja. Tako ravnica koja se proteže u dužinu pet kilometara i u širinu dva kilometra, koja je povezivala krivudavo korito rijeke Bosne i obronke planine Trebave, u novije vrijeme prestade da bude žitnica a nešto novo još nije postala. Sa lijeve obale rijeke Bosne, sve promjene kroz vrijeme i u prostoru, nadzire i bilježi drevni grad Dobor koji još uvjek odolijeva vandalima i zubu vremena.
Na zapadnoj strani Tarevaca nalazi se selo Kužnjača, koje od naselja dijeli potok Dubokovac, poznat po česmi „Sarajlićka“, čiju vodu prima s desne strane u svom gornjem toku.
Sa istočne strane naselja pruža se dolina kroz koju protiče rijeka Dusa, desna pritoka rijeke Bosne. Odmah sa desne obale naglo se diže šumovito brdo Straževac sa svojim okruglim, borovima pokrivenim visom, poznatim u naselju pod imenom „Krekićka“ (265). (Dok nisu borovi osvojili visinom, sa Krekićke se vidjelo na sve strane, Posavina na sjeveru do Đakova, Gradačac na istoku, borovi Dugih njiva na jugu i Brvno i njegove padine na zapadu.)
Prema južnoj strani od izlaska iz naselja ide se ka višljem, do Vidinčića (238) koji se kroz vrijeme od divnih proplanaka pretvori u šumovito zaleđe Tarevaca. Kao dar majke prirode na vrhu Tarevaca je prirodni vidikovac Guvno a u dolini rijeke Duse prema Riječanima je na daleko poznati izvor Šićera, (voda od šićara ili voda od koristi).
Idući od Guvna niz Tarevce putevi se granaju na sve strane čineći milje sokaka i mahala. Idući prema sjeverozapadu put izlazi preko Klanca u tarevačko polje a prema jugoistoku na put koji preko Dugih njiva vodi na četveromeđu Gradačac, Gračanica, Doboj, Modriča. Glavni i najfrekventniji izlaz pravcem sjeveroistoka vodi u Modriču. Glavni put, koji povezuje cijelo naselje, dug je preko tri kilometra. On ne samo da spaja Gornju i Donju mahalu nego se od njega odvajaju manji, sporedni putevi koji spajaju zaseoke, susjedna sela i ljude. Kuće su smještene sa jedne i druge strane puta tako da je naselje potpuno ušoreno.
U proljeće kad mnogobrojni voćnjaci procvjetaju i ozeleni, kuće se stapaju u prelijepi prirodni ambijent kao da su utopljene u zelenilo. Tada orjentiri za putnika namjernika jesu Osnovna škola i Inkubator male privrede u Donjoj mahali, Donja džamija, Omladinski dom i Sebilj u centru i Gornja džamija u Gornjoj mahali.
Sve naprijed rečeno i mogo toga, ovdje nepomenutog, čini cjelinu od koje nastade rečenica:
Tarevcima nemožeš ništa drugo, do daih zavoliš i da ta ljubav vječno traje.
Hits: 93
